Flaga Osetii (to Alanya, chociaż ta nazwa praktycznie nie jest używana) — to trójkolorowa inscenizacja z białymi, czerwonymi i żółtymi kwiatami. Osetia Południowa — państwo częściowo uznane (uznawane tylko przez 5 uczestników ONZ, a także 7 dodatkowych państw) z podobnym sztandarem. Wizerunek flagi w obecnej formie został zatwierdzony w 1989 roku decyzją frontu Terytorium Południowego i ruchu Osetii Północnej. A jaka jest historia jego powstania?? I dlaczego na zdjęciu herb Alanyi czasami bywa z tarczą i bez??
Flaga Osetii Północnej (Alanya): Zdjęcie
Flaga została stworzona przez kanoników starożytnej społeczności osadniczej. Dokumenty zatwierdzające zostały podpisane dopiero w 1994 r., chociaż legalna flaga Osetii Północnej była używana bezpośrednio od 1989 r. Każdy kolorowy baner jest symboliczny:
- biały. Symbolizuje duchową czystość, służbę dla dobra ludzkości.
- czerwony. Odwaga, jedność wojskowa, chęć ochrony swojej ziemi.
- Żółty. Bogactwo, bogactwo materialne, jest symbolem żyznej i „dającej” ziemi.
Ale w starożytnej interpretacji kolor miał nieco inne znaczenie:
- biały. Arystokracja, władza, służba dla dobra ludu.
- czerwony. Ministrowie duchowi, „kustosze paleniska”, mędrcy plemienia.
- Żółty. Bydło i rolnicy, bez których istnienie plemienia jest niemożliwe.
Warto również wspomnieć, że wykorzystywane są kolory flagi narodowej oraz przy tworzeniu godła republiki, które przedstawia panterę śnieżną na tle gór i żyznej ziemi. Jest to nawiązanie do godła używanego w Imperium Osetyjskim. Ale góry (dokładnie 8 wierzchołków) to najstarszy „model świata” przodków Osetyjczyków (i ludów indoeuropejskich).
Flaga Osetii Południowej: zdjęcie
Wizualnie flaga Osetii Południowej — całkowicie identyczna. Przyjęta dekretem rządu Jurija w 1992 r. Jednocześnie w dokumentach tłumaczenia bezpośredniego – nie. Niewielkie różnice (w porównaniu z symbolami państwowymi Osetii Północnej) tylko w wizerunku herbu państwowego (dodano podpis w języku rosyjskim i osetyjskim oraz czerwoną tarczę heraldyczną). Symbole i objaśnienia wartości kolorów — podobne. Jeśli wierzyć historycznym doniesieniom, to ludy kulturowe Osetii Północnej i Południowej są zjednoczone. Ale po rozpadzie ZSRR terytoria północne zostały geograficznie przypisane Federacji Rosyjskiej, a regiony południowe — Gruzji. Mieszkańcy Osetii Południowej nie zgadzali się z tą decyzją i czcili niezależność. Według ich przedstawicieli wymóg ten opiera się na „cechach dziedzictwa duchowego i kulturowego”.
A w latach 1992-1999 w Osetii Południowej używano innego wizerunku godła. Była to lazurowa tarcza z orłem, który trzymał w łapach na poważną Ucieczkę Chmielu i Pszenicy. A nad ptakiem została przedstawiona złota miska z czerwonym słońcem skierowanym w górę. W centrum — okrąg, podzielony na 3 sekcje w kolorach czerwonym, białym i żółtym. Ale później odmówiono jego użycia (po zawarciu Porozumienia Narodów) po uchwale parlamentu RUU z kwietnia 1999 r. Choć obecnie jest często używany, jest bardziej hołdem dla dawnych tradycji i szacunku dla tych, którzy przywiązywali starania do odzyskania niepodległości.
Jaka flaga Osetii?
Flaga Alanyi, według wypowiedzi historyków, bezpośrednio symbolizuje podział ludzi na 3 odrębne kasty. I jest to bezpośredni zbieg okoliczności ze słowami Herodota, potwierdzającymi, że podział ten został użyty przy tworzeniu ludu starożytnych Scytów. Pierwszą z tych osób był Target, który miał 3 synów. I dla wszystkich rozłożył swoje zobowiązania. Według mitów wszystko to wynikało z faktu, że Targitayu „Wyżsi bogowie” zesłali na ziemię trzy rzeczy: złotą miskę, bezpieczny i pług.
I te same kolory były używane na rozwijającej się fladze Osetii podczas wojen. A główna prawda jest taka, że są komplementarne i „nierozłączne”. Oznacza to, że trzy kolory symbolizują harmonię porządku światowego.
Razem, nowoczesna flaga Republiki Alanyi (Osetii) jest trójkolorowa z czerwonymi, żółtymi i białymi kolorami, z których każdy symbolizuje ich obsadę plemienia. Stworzony z naciskiem na starożytne zwyczaje wiejskie i ówczesny światopogląd w kształtowaniu się ludu. Oficjalnie używany od 1992 roku po ostatecznym rozpadzie Związku Radzieckiego.
