Flaga Iranu: znaczenie i historia

Islamska Republika Iranu — jedna z kołysków z obiadunkowanej cywilizacji, dość duża wpłynęła na tworzenie historii. Niektóre z tych starych okresów modlą się, że w szczególności na obszarze Iranu powstał pierwszą flagę na świecie. Nowoczesna wersja flagi jest akceptowana w pierwszej połowie lat 80. XX wieku i została stworzona przez artystę Hamid Nadimi. Ale wcześniej znalazł najpotężniejsze konfiguracje.

Nowoczesna flaga Iranu wygląda:

Flaga historii Iran

Jednym z pierwszych oznak znaku państwowości w Iranie było słowo «projekt», t.mi. flaga. Jest to irańskie słowo, które oznacza kawałek materii przyłączony do głowy

Durata Kaviani

W mitologii Iranu «Deefosha Kaviaiani» istnieje w powstaniu, w którym kowal został rządzony z nazwą KAV. Jego zadaniem było zwalczanie molestowania z Shah Zhakhaka. Dla niesprawiedliwej płyty i uzurpowania swoich tematów, Szatan pocałował go w ramię, z którego zaczęły się czołgać. Na tej podstawie nazywano «Zakhak z węża na ramieniu». Przynajmniej którego dnia przyniósł na ofiarę węże w postaci głów 2 osób, aby sam nie jadł.

Zakhar, wśród drugich, złożył w ofierze węże Siedemnastu braci Kava. Zbierając ludzi w pobliżu przeciwko Zakhace, Kav podniósł włócznię nad głowę ze skórzanym fartuchem przymocowanym do niej. Pod koniec zniszczenia Pałacu Zhakha na tron Iranu wstąpił Freidin, prawowity spadkobierca królów. Zobaczył w fartuchu Kavy znak dobra i kazał umieścić na nim złotą gwiazdę z 4 promieniami i ozdobić drogocennymi kamieniami i 3-kolorowymi wstążkami — czerwoną, złotą i fioletową. A dawny fartuch kowala został dostosowany przez „Sztandar Kavy” albo „Derange Kaviaani”, flagę wolności.

Przynajmniej jako następny Shah, który został przywieziony do tronu, zrobiłem kolejny klejnot na flagę, tak że w nocy błyszczał w świetle księżyca jest jeszcze wygodniejszy.

Cztery odpowiednie gwiazdy dały parze Faridun drugie imię — „Akhtari Kavyan” lub Kaviev Star. Później został miejską flagą Iranu i był nią dla rodziny Arszakidów (250 g. do N.NS. — 224 g. n.NS.) i dynastii Sasanidów (224 g. — 651 gramów.)

Imperium Achemenidów

Wprowadzenie sztandarów i flag w epoce Rady Ahemenides znajduje osobiste potwierdzenie w greckich pisarzach i notatkach historyków Grecja. Ksenofont (427 — 355 pne.E) W swojej własnej książce książka o Kire pisała o znakach i flagach, które były poruszane na namiotach irańskiego dowódcy. Różnili się od siebie. A posłańcy mieli okazję nie pomylić się, szukając zakonu Cyrusa odpowiedniego przywódcy.

Nie licząc tego, szahinszha miał sztandar władzy centralnej, który został umieszczony na tronie szacha. Podczas przemieszczania się armii chodził pośrodku nich.

Na stosie przymocowanym do kanału czerwony sztandar Szainszachowa, rodziny Achemenidowa, narysował skrzydło orła złotego. Trzymał w każdej łapie jedną złotą koronę. Samo płótno zostało ograniczone małymi trójkolorowymi trójkątami — kolory czerwony, biały, zielony. Podobne flagi były przed dojściem do władzy tego rodu pozostały na jego końcu.

Rodzina Arshadów

Wzorzec rodziny Arshakid (250 g. do N.NS. — 224 g.) Był podobny do sztandaru Achhemenidova i „Cavan Dirataphs”. Był to skórzany, kwadratowy kształt płótna z wizerunkiem gwiazdy z 4 promieniami („Cavan Dirathers”). Płótno zapinane na włócznie. Na górze był orzeł złoty, rozpościerający skrzydła i trzymający złotą kulę w szponach każdej łapy (Achemenidów).

Imperium Sasanidów

Rodzina Persów Sassanida (224 — 651 GG.), prowadziła osobistą rodzinę z jednej strony od Achemenidów, z drugiej — z rodziny Kaianidów. Na tej podstawie odziedziczona jako symbol państwowości flaga „Cavan diratoshi” – czterowarstwowa tkanina z czteroramienną gwiazdą na drzewie, wóz, na którym znajduje się złoty wizerunek orła. Porusza osobistymi skrzydłami, a w każdej łapie trzymał złotą kulkę.

Opis i kolor

Obecnie flaga Iranu to prostokątna tkanina pleśniowa, przez którą poziomo trzy paski o szerokości jednego fotonu — zielony, biały i czerwony. Pośrodku emblemat znajduje się na białym pasku, pośrodku którego znajduje się ostrze, a na jego krawędziach dwa półksiężyce.

Na granicy białego paska, na górze i na dole, przechodzi staroarabska Vita. W tłumaczeniu frazy napisane 22 razy świadczy o „Allah Akbar”. 22 — liczba nie losowa. Odmówiono mu rewolucji islamskiej, która wydarzyła się 22 dni 11 miesięcy (22 Bachman) w kalendarzu irańskim.

Kolorowe paski – to odzwierciedlenie konfiguracji, przez które przeszedł Iran pod koniec rewolucji islamskiej. Na fladze Iranu na początku XX wieku pomieszano trzy kolory, ale w centrum znajdował się starożytny symbol — lew z ostrzem.

Pod koniec rewolucji zamiast Lwa ulokowano je w godle z ostrzem i 4 półksiężycami.

Wcześniej trzy kolory flagi symbolizowały podstawę społeczeństwa irańskiego, trzy pełne wolne majątki:

• Duchowni religijni podnieśli biel jako wskaźnik świętości, czystości swoich myśli i pokoju na Ziemi.
• Waleczni bojownicy, gotowi poświęcić los za fragmenty, personifikowana czerwień, jako kolor krwi, rozlana na wojnie. Wojsko, które trzeba wiedzieć, uznane za najbardziej szanowane i szanowane.
• Rolnicy, którzy uprawiają ziemię zbożową i opiekują się osobistymi rodzinami, są symbolem natury, dobrobytu i młodości.

Historia Iranu – jeden z wiatrów na Ziemi. A znaki widniejące na samej fladze zakorzeniają się w głębinach wieków. Tak więc cztery półksiężyce i ostrza, w koordynacji ze starą wiarą, oznaczają, że w pochówku poległego wojownika rośnie kwiat czerwieni. A w tej chwili kwiat zgodzi się na ofiarę za wiarę i Iran.

Niespecjalistyczne informacje o Iranie